آمارها نشان میدهد از هر ۵ کودکی که در سن مدرسه هستند، یکی دچار ناتوانی در یادگیری است. علائم این ناتوانی اغلب در ۳ تا ۴ سالگی و در دورهی پیش دبستانی بروز پیدا میکند. به همین دلیل والدین باید درباره نشانههای آن اطلاعات کافی داشته باشند.
ربکا پارلاکیان (Rebecca Parlakian)، مدیر ارشد مرکز ملی نوزادان آمریکا میگوید: «هر کودک به شکل مخصوص به خود رشد میکند و عوامل متعددی میتواند روی تاخیر در رشد و یادگیری او دخیل باشد». تاخیر در مهارتهای حرکتی ظریف – مانند استفاده از انگشتان برای بلند کردن یک جسم کوچک – میتواند موضوعی معمولی باشد که به مرور زمان حل شود یا اینکه نشانهای از یک ناتوانی جدیتر باشد.
اختلال یادگیری چیست؟
علیرغم اینکه اختلال یادگیری، چالشهای بسیاری را برای کودکان در مدرسه ایجاد میکند، به سختی قابل تشخیص است. به طور کلی اختلال یادگیری زمانی اتفاق میافتد که مغز، اطلاعات را به روشهای غیرمعمول دریافت و پردازش میکند.
اختلال یادگیری در کودکان دبستانی باعث میشود آنها در کارهای خواندن، نوشتن، انجام ریاضیات، استفاده از زبان یا درک کلام دیگران، اجتماعی شدن و بسیاری از مهارتهای دیگر با مشکلاتی مواجه شوند. در این حالت فرد نمیتواند مهارتهای مختلف را یاد بگیرد یا از آنها استفاده کند.
انواع اختلال یادگیری در کودکان پیشدبستانی
اختلال یادگیری طیف وسیعی دارد. این کودکان بهره هوشی برابر یا حتی بیشتر از دیگران دارند و تنها در برخی مهارتهای تحصیل دچار مشکل هستند. در ادامه انوع اختلالات یادگیری معرفی شده است.
اختلال در خواندن
کودکانی که درگیر اختلال خواندن هستند، ترکیب صداهای متمایز و کلمات را درک نمیکنند یا اینکه در فهم چگونگی ترتیب حروف صدادار و بیصدا دچار مشکل هستند.
اختلال در نوشتن
نوشتن مهارت پیچیدهای است که به کاربرد و هماهنگی توانمندیهای مختلف مانند بینایی، حرکت و توانایی پردازش اطلاعات احتیاج دارد. کودکانی که در نوشتن مشکل دارند دست خط بدی دارند، املای آنها ضعیف است و معمولاً در مواردی مانند دستور زبان یا علائم نگارشی مشکل دارند.
اختلال ریاضی
اختلال ریاضی به حل مسائل، کار کردن با اعداد، یادگیری قوانین پایه، کاربرد فرمولها و استفاده از نمادهای ریاضی باز میگردد. این اختلال به راحتی از نمرات ریاضی کودکان قابل تشخیص است.
اختلال گفتاری
کودکانی که دچار اختلال گفتاری هستند، ممکن است لکنت زبان داشته باشند یا در تلفظ برخی از هجاها یا صداهای خاص دچار مشکل شوند.
دلایل بوجود آمدن اختلالات یادگیری
با توجه به اینکه طیف اختلالات یادگیری گسترده است، علائم آن نیز به همان نسبت متعدد است. در ادامه برخی از مهمترین علائم این مشکل در کودکان را میآوریم.
- وجود سابقه خانوادگی به خصوص سابقه اختلالات یادگیری پدر و مادر
- مشکلات حافظه کوتاه مدت و حفظ مطالب
- مصرف الکل یا مواد مخدر در دوران حاملگی مادر، تولد زودرس یا کم وزنی
- آسیب عاطفی مانند مورد سو استفاده قرار گرفتن، شوکها یا خاطرات بد کودکی
- نقص رشد مغز
- وقایعی مانند ضربه جسمی و آسیب به سر و همچنین بیماریهای سیستم عصبی
- قرار گرفتن در معرض مواد سمی مانند جیوه یا سرب
تفاوت سختی یادگیری و اختلال یادگیری در کودکان
سختی یادگیری به معنای وجود مشکل در مهارتهایی چون خواندن، نوشتن و یا محاسبات ریاضی است. اختلالات یادگیری اما مشکلاتی خاص، جدی و ادامهدار در خواندن، نوشتن و یا محاسبات است که توسط متخصص سلامت روان تشخیص داده میشود. از جمله این اختلالات میتوان به دیسلکسیا (خوانش پریشی یا ناتوانی در خواندن)، دیسگرافیا (نوشتار پریشی یا ناتوانی در نگارش) و دیسکلکولیا ( ناتوانی در مهارتهای محاسباتی) اشاره کرد.
مطالب مهم: همه چیز درباره بیش فعالی در کودکان
«اختلال یادگیری» اصطلاحی است که متخصصان هنگام تشخیص مشکلی خاصی در خواندن، نوشتن و یا محاسبات از آن استفاده میکنند. برخی از افراد از «ناتوانی یادگیری» استفاده میکنند. این اصطلاحات کم و بیش هم معنی هستند.
سختی یادگیری و علائم اولیه اختلالات یادگیری
سختی یادگیری و علائم اولیه اختلالات یادگیری اغلب در دو سال اول مدرسه که کودکان تحصیل در کلاس را شروع میکنند، نمایان می شود.
اگر فرزند مدرسهای شما سختی و یا اختلال در یادگیری دارد، احتمالا متوجه شدهاید که:
- خواندن، نوشتن و محاسبات را دوست ندارد و یا آن را بسیار دشوار میداند.
- در املای کلمات رایج، استفاده از کلمات قافیهدار و یا شمارش مشکل زیادی دارد.
- تشخیص صداها و هجاها در کلمات برایش دشوار است. مثلا تلفظ «د» در کلمه گلدان.
- در ربط دادن اعداد به کلمات مرتبط سختی دارد. مثلا عدد «۵» به کلمه پنج.
- اعتماد به نفس لازم نسبت به مدرسه و تکالیفش را ندارد.
- ناتوانی در درک قوانین و پیروی از دستورالعملها
- ضعف در به خاطر سپردن مطالب
- عدم هماهنگی راه رفتن، ورزش، گرفتن مداد در دست
- چالش در انجام تکالیف خانگی
- نافرمانی، عصبانیت و احساس خشم و پرخاشگری در مدرسه
اگر کودک شما علائم اولیه سختی یادگیری دارد، الزاما به این معنی نیست که او دارای اختلال یادگیری است. برخی کودکان برای کسب مهارتهای خواندن، نوشتن و محاسبات به زمان بیشتری نیاز دارند. دلایل دیگری هم ممکن است دستیابی به این مهارتها را برای کودکان سخت کند. به عنوان مثال، غیبت زیادی در مدرسه داشتهاند و یا مشکلات شنوایی و بینایی از جمله این دلایل هستند.
بیشتر بخوانید: اختلال «کم توجهی – بیش فعالی» یا «ADHD» در کودکان پیش دبستانی
نشانههای ناتوانی در یادگیری در کودکان
با پرسیدن ۹ سوال زیر میتوانید متوجه این موضوع شوید که آیا کودک شما دچار اختلال یادگیری هست یا خیر؟
۱- آیا کودک شما دایره لغاتی بیشتر از ۲۰۰ کلمه دارد؟
اکثر کودکان ۳ ساله میتوانند کلمات مربوط به اعضای بدن، اشیای روزمره و ضمایر اصلی مانند «من» و «تو» را به راحتی به زبان بیاورند. آنها در این سن اغلب از واژهی «چرا؟» برای سوال پرسیدن استفاده میکنند و یاد گرفتهاند که برخی از کلمات را به شکل جمع به کار ببرند.
مشکلات گفتاری و زبانی اغلب یکی از اولین نشانههای ناتوانی یادگیری در کودکان است که ممکن است دلایلی مانند اختلالات شنوایی یا اختلال در شیوه استفاده از عضله زبان برای ادای کلمات داشته باشد.
دکتر مارک گریفین (Mark Griffin) معتقد است مشکلات شنوایی یا عفونتهای مزمن گوش میتواند از مهمترین دلایلی باشد که باعث ایجاد اختلال در صحبت کردن کودکان شود. شنوایی کودکان در بدو تولد و بعد در ۵ سالگی میبایست مورد ارزیابی قرار گیرند اما اگر علائمی از ضعف در صحبت کردن کودک خود مشاهده کردید بهتر است حتما به یک مرکز شنوایی سنجی مراجعه کنید.
۲- آیا کودک شما میتواند بگوید چند سال دارد؟
کودکان تا ۳۶ ماهگی یا ۳ سالگی باید مفهوم «چند» را متوجه شوند و بتوانند انگشتان دست را به نشانهی میزان سن خود بالا نگه دارند. کودکان در این سنین باید بتوانند اعداد را بشمارند. البته ممکن است چند عدد را از قلم بیندازند اما باید با مفهوم شمارش اعداد آشنا باشند.
در سن ۴ سالگی بیشتر کودکان میتوانند تا ۲۰ بشمارند. دکتر گریفین میافزاید اگر کودک شما در شمارش اعداد با مشکل مواجه است، میتواند نشانهای از اختلال دیسلکسیا یا اختلال یادگیری ریاضی باشد که با ناتوانی در یادگیری اعداد و زمان در او بروز پیدا میکند.
۳- آیا کودک شما حروف الفبا را میشناسد؟
کودکان بین ۳ تا ۴ ساله باید بتوانند تا ۱۰ حرف را با دیدن شکل آن تشخیص دهند. برخی از کودکان در این سن میتوانند با دیدن نام خود روی یک برگه کاغذ آن را بشناسند. اگر کودک شما در این زمینه از اکثر همسالان خود عقب مانده است، میتواند نشانهای از ناتوانی در یادگیری یا اختلال خوانش پریشی یا همان دیسلکسیا باشد.
اختلال دیسلکسیا در کودکان به این شکل بروز پیدا میکند که بچهها مبتلا به آن نمیتوانند املای کلمات را به درستی بخوانند و به همین دلیل در خواندن و نوشتن با مشکل مواجه میشوند.
بیشتر بخوانید: دیسلکسیا یا خوانش پریشی چیست؟
۴- آیا کودک شما در مقایسه با همسالان خود بلوغ کمتری داشته است؟
طبق مطالعهای در موسسه ملی بهداشت، کودکانی که به اختلال «ADHD» دچار هستند، ممکن است بخشهایی از مغز آنها حدود ۳ سال دیرتر از سایر کودکان رشد کند و به همین دلیل در یادگیری ناتوان به نظر برسند.
دکتر پارلاکیان میگوید: «مهارتهای اجتماعی و عاطفی کودکان در مهدکودک بسیار مهم هستند. کودکان باید بتوانند در مهدکودک با دیگر همسالان خود ارتباط برقرار کرده و همکاری کنند و بدون عصبانیت یا پرت کردن اجسام، احساسات خود را تحت کنترل داشته باشند. البته بزرگسالان هم هر چند وقت یکبار عصبانی میشوند اما کودکان در سن ۵ سالگی باید بتوانند احساسات خود را به روشی مناسب کنترل کنند».
دکتر پارلاکیان ادامه میدهد اگر کودک شما هنور نمیتواند به شکل درست احساسات خود را کنترل کند، لزوما به این معنی نیست که او دچار اختلال «ADHD» یا ناتوانی در یادگیری است، اما با مشاهدهی چنین رفتارهایی باید بیشتر مراقب باشید و وضعیت کودک را با دقت بیشتری رصد کنید.
۵- آیا کودک شما سعی میکند نوشتهها را بخواند؟
کودکان پیش دبستانی میتوانند درباره تصاویری که در کتابها میبینند سوال بپرسند و با تورق کتابهای داستان اینطور وانمود کنند که خودشان کتاب را میخوانند. در سن ۴ سالگی اکثر بچهها میتوانند چند خط از کتاب داستان مورد علاقهی خود را بدون شناخت کلمات و صرفا با تماشای شکل حروف، بخوانند و برای دیگران تعریف کنند.
در این سنین کودکان متوجه میشوند این اشکال – یا همان حروف – معانی مخصوص به خود دارند و برای تعریف کردن یک داستان یا خواندن کتاب باید به این حروف یا کلمات توجه کنند. اینکه کودکان درک کنند که حروف موجود در کتاب داستان ارتباط مستقیمی با خواندن دارد، بسیار مهم است.
۶- سر سفره چطور رفتار میکنند؟
کودکان در سنین بین ۳ تا ۴ سالگی قاشق و چنگال را به جای مشت با انگشتان خود میگیرند. همین موضوع میتواند یکی از نشانههای رشد سالم کودک شما باشد. علاوه بر این، کودکان پیش دبستانی باید بتوانند مداد رنگی را با انگشتان خود بگیرند و روی کاغذ بکشند. برخلاف کودکان کوچکتر که مداد را در مشت دست خود میگیرند.
کودکی که این کارها را به درستی انجام نمیدهد ممکن است اختلالی در انجام مهارتهای حرکتی ظریف داشته باشد. گاهی اوقات این ناتوانیها نشانهای از اختلال «دیسگرافیا – Dysgraphia» یا همان اختلال نوشتن است که در برخی از کودکان بروز پیدا میکند. خوب است والدین با دیدن چنین رفتارهایی در کودک، با دکتر متخصص مشورت کنند.
۷- آیا کودک شما صدا شدن توسط دوستانش را نادیده میگیرد؟
بیتوجهی به صدا شدن توسط دوستان میتواند به دلیل وجود اختلال در شنوایی کودکان باشد. چنین اختلالاتی ممکن است کودک شما را در یادگیری موضوعات مهمتر با مانع روبهرو کند. این مشکل همچنین میتواند روی گفتار، حافظه و درک مکان اشیا در محیط هم روی کودک تاثیر بگذارد.
بنابراین اگر فرزند خود را صدا میکنید و او واکنشی نشان نمیدهد، حتما این موضوع را جدی بگیرید چون ممکن است نشانهای از ناتوانی در یادگیری او باشد.
۸- آیا کودک شما به راحتی از راه پله بالا میرود؟
کودکان در سن ۳ سالگی باید بتوانند به راحتی از راهپلههای خانه بالا و پایین بروند، بپرند، دستگیرههای در را حرکت داده و در را باز کنند. کودکانی که در انجام دادن این کارها با مشکل مواجه هستند احتمال دارد دچار اختلال در مهارتهای حرکتی باشند. با مشاهدهی این صحنه که کودک شما به راحتی نمیتواند از راه پله بالا بیاید، حتما دقت بیشتری روی دیگر رفتارهای او داشته باشید.
۹- آیا کودک شما با دوستانش بازیهای خیالی میکند؟
کودکان بین ۳ تا ۴ ساله قوهی تخیل نسبتا خوبی دارند و به همین دلیل با دوستان خود بازیهای خیالی انجام میدهند و مثلا یکی از آنها نقش مادر را بر عهده میگیرد و دیگری نقش کودک او را بازی میکند. بازیهای وانمودی بخش بزرگی از بازیهای کودکان پیش دبستانی را در بر میگیرد که روی قوه تخیل آنها تاثیر مستقیم دارد.
اگر کودک شما چنین بازیهایی انجام نمیدهد یا در مقابل درخواست دوستش برای انجام چنین بازیهایی واکنش خوبی ندارد حتما با پزشک کودکان مشورت کنید چون ممکن است این مشکل روی مهارتهای اجتماعی و روابط کودک شما تاثیر منفی بگذارد.
بیشتر بخوانید: اهمیت بازی های کودکان و نقش آن در رشد تخیل کودکان خردسال
درمان اختلالات یادگیری
اگر مشکوک هستید که فرزند شما در یادگیری مشکل دارد، باید زمان بیشتری را برای تقویت مهارتهای او اختصاص دهید. شما باید برای انجام تکالیف مدرسه، مطالعه و سازماندهی آموزش او وقت بگذارید و هرچه زودتر اقدام به بررسی مشکلات کنید.در ادامه راهکارهایی ارائه شدهاند که میتوانید با استفاده از آنها تا حد زیادی مشکلات فرزند خود را برطرف کنید..
۱. با معلم فرزندتان صحبت کنید
یک قرار ملاقات با معلم فرزندتان تنظیم کنید. لازم نیست حتما تا جلسه اولیا مربیان منتظر بمانید. شما هر زمانی که نیاز دارید، میتوانید معلم فرزند خود را ملاقات کنید. وقتی با معلم صحبت میکنید، از او بپرسید:
- آیا فرزند شما، در مهارتهای خواندن، نوشتن و محاسبات، مطابق انتظار پیشرفت میکند؟
- به طور کلی، اوقات فرزند شما در مدرسه چگونه میگذرد؟ آیا خوشحال و با اعتماد به نفس است؟ به درس جذب میشود؟
معلم یا مربیان، فرزند شما را ارزیابی میکنند و در نهایت شما با بررسی نتایج متوجه وجود مشکل خواهید شد.
۲. به پزشک عمومی خود مراجعه کنید
در اسرع وقت، با پزشک عمومی و یا هر دکتری که در مواجهه با بیماری به او مراجعه میکنید، مشورت کنید. پزشک عمومی، در صورت نیاز به ارزیابی و آزمایشات بیشتر شما را به متخصص دیگری مانند متخصص اطفال، روانشناس، آسیب شناس گفتار یا شنوایی شناس ارجاع میدهد.
این متخصصان به شما کمک میکنند تا بفهمید آیا مسایل دیگری در دشوار کردن یادگیری فرزندتان وجود دارد یا خیر. مشکلاتی چون اختلال در بینایی، شنوایی، رشد زبان، یا مشکل در توجه و تمرکز.
۳. کلاسهای فوق برنامه مدرسه را بشناسید
اگر کودک شما در خواندن، نوشتن یا محاسبات عقب مانده است، با معلم فرزندتان در مورد طرحهای فوق برنامه سوادآموزی مدرسه صحبت کنید.
این برنامهها شامل تمرین انفرادی یا گروهی کوچک با مربی آموزشی میباشد. این نوع حمایت، به کودک شما کمک میکند تا مفاهیم را بیاموزد و مهارتها را با سرعت مناسب خود تمرین کند.
۴. اختلالات یادگیری را توسط متخصص، ارزیابی کنید
اگر کودک شما با وجود شرکت در کلاسهای فوق برنامه و تمرین بیشتر، همچنان با خواندن، نوشتن و محاسبات مشکل دارد. از کادر مدرسه بخواهید تا ارزیابی رسمی اختلال یادگیری را توسط متخصص اطفال یا روانشناس، ترتیب دهند. اگر مدرسه امکان این ارزیابی را ندارد یا اینکه باید مدت زمان زیادی صبر کنید؛ به صورت خصوصی به متخصص مراجعه کنید.
حمایت آموزشی تخصصی برای کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری
اگر تشخیص اختلال یادگیری برای کودک شما داده شد، مهمترین کار، مهیا کردن حمایت آموزشی لازم برای فرزندتان است. این حمایتها، باعث میشود فرزند شما مهارت های خود را بهبود بخشیده و پیشرفت خوبی در یادگیری کند و در نهایت، به او شما کمک میکند تا با درس و مدرسه ارتباط بگیرد.
نوع حمایت آموزشی درست، وابسته به نوع اختلال کودکتان است. میتوانید با معلم فرزندتان یا سایر متخصصانی که با او کار میکنند صحبت کنید تا حمایتی که برای فرزند و خانواده مناسب است، عملی کنید.
حمایت آموزشی در مدرسه عبارت است از:
- تکرار و تمرین فشرده و خصوصی با مربی آموزشی برای حمایت از نیازهای منحصر به فرد کودک.
- تغییرات در محیط یادگیری. برای مثال، اگر فرزند شما نزدیکتر به معلم یا جایی به دور از حواسپرتیها بنشیند، بهتر یاد میگیرد.
- تغییرات در فعالیتهای آموزشی و ارزیابی. مثلا شاید فرزند شما زمان بیشتری جهت انجام تکالیف یا امتحانات ارزیابی نیاز داشته باشد.
- فناوری کمکی. دستگاهها و نرمافزارهای زیادی وجود دارند که با تبدیل متن به گفتار، بررسی املا، پیشبینی کلمات، ارائه اطلاعات به صورت تصویری و غیره، کار را برای کودک شما آسانتر میکنند.
برای حمایت آموزشی خارج از مدرسه، میتوان به مربی آموزشی یا تدریس خصوصی در زمینههایی که فرزندتان مشکل دارد، اشاره کرد.
همچنین پیشنهاد میکنیم که از معلم فرزندتان یا سایر متخصصان در راستای حمایت از یادگیری او، مشورت بگیرید. برای مثال، معلم یا سایر متخصصان میتوانند کتابهایی را پیشنهاد کنند که با توانایی خواندن کودک شما مطابقت داشته باشد یا نکاتی را برای خواندن همراه با فرزندتان به شما ارائه دهند. یا ممکن است برنامههای نرمافزاری سوادآموزی و ریاضی وجود داشته باشد که بتواند آنچه که فرزند شما در مدرسه میآموزد را تقویت کند.
کودک شما ممکن است مشکلاتی مانند «اختلال نقص توجه و بیش فعالی – ADHD» و یا «مشکلات زبانی» داشته باشد که اختلال یادگیری او را تشدید کند. اگر چنین است، متخصصان سلامت روان با شما و فرزندتان روی طرحی برای رفع این مشکلات کار خواهند کرد.
هنگامی که در حال انتخاب روش های درمانی یا حمایتی برای کودک خود هستید، به دنبال درمانهایی باشید که شواهد علمی دارند. درمانها یا حمایتهایی که از نظر علمی آزمایش نشدهاند ارزش پول و وقت شما را ندارند. پیشنهاد میکنیم که با یک متخصص صحبت کنید تا توصیههای قابل اعتمادی در مورد درمان ها و حمایت ها دریافت کنید.
حمایت از کودکان دارای مشکلات یادگیری و اختلالات یادگیری
وقتی فرزند شما نسبت به خودش احساس خوبی داشته باشد، بهتر میتواند با یادگیری و سایر چالشها کنار بیاید. در ادامه، چند پیشنهاد برای بهبود حال کودکتان ارائه شده است:
- به کودک خود توضیح دهید که داشتن اختلال یادگیری به این معنا نیست که او به اندازه سایر کودکان باهوش نیست. روانشناس یا گفتاردرمانگر کودک شما راههایی را برای توضیح اختلال یادگیری پیشنهاد میکند که کودک شما بتواند آن را درک کند و بفهمد.
- همیشه فرزندتان را به خاطر انجام دادن کارها مانند انجام تکالیف تحسین کنید.
- مهارتهای غیر درسی را که فرزندتان در آنها موفق است را جشن بگیرید. مهارتهای مانند ورزش، موسیقی، نمایش. حتی ممکن است فرزند شما مهربان و نوعدوست باشد یا در آشپزی عالی باشد. بابت این تواناییها، او را تشویق و تحسین کنید.
- به کودک خود کمک کنید افکار منفی را به چالش بکشد. مثلا بگویید: «اجازه نده اون چه امروز اتفاق افتاده تو رو ناامید کنه. به این فکر کن که امسال چقدر پیشرفت کردی. شاید فقط به زمان و تمرین بیشتری نیاز داشته باشی تا در این کار موفق بشی».
- فرزندتان را تشویق کنید تا آنچه را که برای غلبه بر مشکلات به آن نیاز دارد، بیابد. برای مثال، آیا دستورالعملها و نمودارهای از پیش نوشته شده کمکی می کند؟ آیا فرزندتان با دستورات گفتاری راحتتر است؟ همچنین، مطمئن شوید که فرزندتان میداند که اگر نیازی به کمک داشته باشد، آن را اعلام کند و درخواست کردن هیچ ایرادی ندارد.
- از متدهای راهبردی آرام کردن کودکان و نوجوانان برای مقابله با احساسات آزاردهنده مثل استیصال یا شرمندگی استفاده کنید. (احساسات او را بشناسید، در سکوت صحبتهای او را بشنوید، صبور باشید و…)
شما میتوانید با ایجاد اعتماد به نفس، انعطاف پذیری و دلسوزی به فرزندتان کمک کنید تا احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد.
کلام آخر
ما هنوز به طور کامل نمیدانیم که چه چیزی باعث اختلالات یادگیری میشود. منشا این اختلال برای هر کودک علت متفاوتی میتواند داشته باشد. برخی از اختلالات یادگیری ممکن است به این دلیل رخ دهد که بخشهایی از مغز کودک در پردازش اطلاعات مشکل دارد.
همچنین ممکن است کودک در تمرکز و حفظ توجه در کلاس مشکل داشته باشد. برای مثال، کودک شرایطی داشته باشد که بر رفتار او تاثیر مستقیم میگذارد، مانند ADHD.
در نهایت به یاد داشته باشید اختلال یادگیری یک ناتوانی پذیرفته شده است و فرزند شما حق برخورداری از فرصتهای آموزشی مشابه سایر دانش آموزان را دارد.
بیشتر بخوانید: نشانههای ناتوانی در یادگیری در کودکان پیش دبستانی
انواع اختلال یادگیری در کودکان چیست؟
- اختلال در خواندن
- اختلال در نوشتن
- اختلال ریاضی
- اختلال گفتاری
علائم اختلالات یادگیری در کودکان
- مشکل در دروس املا و ریاضی
- ناتوانی در درک قوانین و پیروی از دستورالعملها
- ضعف در به خاطر سپردن مطالب
- عدم هماهنگی راه رفتن، ورزش، گرفتن مداد در دست
- چالش در انجام تکالیف خانگی
- نافرمانی، عصبانیت و احساس خشم و پرخاشگری در مدرسه