بچگانه حرف زدن کودک در برهه‌هایی از زمان، موضوعی طبیعی است. کودکان پیش‌دبستانی اغلب با مرور زمان و افزایش سن، از انجام این کار خودداری می‌کنند، اما گاهی اوقات ممکن است کودکان بزرگتر برای مدتی دوباره شبیه به نوزادان صحبت کنند.
کودکان ممکن است درمورد برخی رفتارهای دیگر نیز همین عقب‌گرد را انجام دهند. مثلا زمان استفاده از لگن و مستقل شدن در دستشویی رفتن، جویدن مجدد ناخن‌ها پس از توقف انجام این کار یا پرخاشگری پس از یادگیری استفاده از کلمات.
با کودکی که بچه‌گانه صحبت می‌کند چه کنیم؟
اگرچه بچه‌گانه صحبت کردن یا اصطلاحا لوس حرف زدن کودکان می‌تواند آزاردهنده باشد، اما این رفتار مقطعی است و با انجام چند اقدام ساده می‌توانیم این عادت بد را قبل از اینکه از کنترل خارج شود، مهار کنیم. این عادت معمولاً با مواجهه‌ای مناسب، سریع برطرف می‌شود.
مشکلات زمینه‌ساز را از بین ببریم
بچه‌گانه حرف زدن کودک آنچنان جای نگرانی ندارد. گاهی اوقات این وضعیت ناشی از موقعیتی استرس‌زا برای کودک، همچون داشتن نوزاد جدیدی در خانه است. برخی مواقع کودکان بیش از حد بچه‌گانه صحبت می‌کنند، چون دلشان برای کودکی و خردسالی تنگ شده است یا می‌خواهند دوباره نوازش شوند.
اگر کودک نوپایی داریم که به خاطر استفاده از کلماتش توجه زیادی را به خود جلب کرده است، احتمال دارد فرزند بزرگتر ما سعی کند با کودکانه صحبت کردن، توجه بقیه خانواده را جلب کند.
البته توجه داشته باشید گاهی کودکانه صحبت کردن ممکن است نشانه‌ی مشکلات جدی‌تری مانند اختلالات گفتاری یا وجود مشکلاتی در رشد باشد. در اینگونه مواقع لازم است با پزشک اطفال خود مشورت کنید.
اگر بچه‌گانه صحبت کردن کودکمان با رفتارهای پس‌رفتی دیگری مانند شب‌ادراری همراه شد، بهتر است از متخصص کمک بگیریم. گاهی اوقات، حوادث آسیب‌زا یا مسائل مربوط به سلامت روان نیز می‌توانند کودک را وادار به پس‌رفت کنند.
بچه‌گانه صحبت کردن را کمرنگ کنیم
بزرگ و مهم جلوه دادن بچه‌گانه صحبت کردن ممکن است کودک را تشویق کند که این رویه را ادامه دهد. این موضوع را هنگامی که فرزندمان بچه‌گانه صحبت نمی‌کند، مطرح نکنیم و مراقب باشیم شکایت این موضوع را نزد کسی دیگر می‌بریم، او متوجه صحبت‌های ما نشود.
در عوض، آرامش خود را حفظ کرده و به شیوه‌ی مستقیم و بی‌پرده موضوع را مطرح کنیم. با هر سختی‌ای که شده، نباید بگذاریم فرزندمان بفهمد که بچه‌گانه صحبت کردن او ما را عصبی می‌کند؛ چرا که در این صورت، ممکن است برای جلب توجه بیشتر، رفتار خود را تکرار کند.
نادیده گرفتن صحبت کردن بچه‌گانه
وقتی کودک ما با لحنی بچه‌گانه از ما سوالی پرسید، می‌توانیم وانمود کنیم که نمی‌شویم و هر گاه دوباره از صدای عادی خود استفاده کرد، توجهمان رو به او معطوف کرده و پاسخ دهیم.
گاهی اوقات بچه‌گانه صحبت کردن به عادت تبدیل می‌شود و بچه‌ها دیگر حتی نمی‌دانند چه زمانی این کار را انجام می‌دهند. در این مواقع برای درمان بچگانه حرف زدن کودک یادآوری این امر با بیان عبارتی مانند «از صدای بزرگونه خودت استفاده کن» می‌تواند مفید باشد. همچنین می‌توانیم به فرزندمان بگوییم: «من صحبت‌های بچه‌گونه رو نمی‌فهمم. برای اینکه بگی چی می‌خوای از صدای بزرگونه‌ات استفاده کن».
اگر کودک ما بچه‌گانه صحبت کند، می‌توانیم با اشاره به احساسات پشت این صحبت، به او بگوییم: «به نظرم می‌خوای با بچه‌گونه صحبت کردن بگی که امروز تو مدرسه چه اتفاقی افتاده. شاید مضطربی و صحبت کردن در مورد اون اتفاق برات سخته…» با بیان این عبارت و نشان داد حمایتمان، کودکمان می‌تواند یاد بگیرد که احساسات خود را با استفاده از واژگان بیان کند، نه اینکه از طریق بچه‌گانه صحبت کردن این احساسات را به ما نشان دهد.
رفتار خوب کودکمان را تحسین کنیم
یکی از بهترین تکنیک‌های اصلاح رفتار، توجه مثبت به رفتار مناسب و درست است. هنگامی که کودکمان با صدای معمولی صحبت می‌کند او را تحسین کنیم و بگوییم «من دوست دارم وقتی از صدای بزرگونه‌ات برای درخواست چیزی از من استفاده می‌کنی».
توجه و تمجید، بچه‌ها را برای استفاده از صدای عادی خود تشویق می‌کند. این استراتژی می‌تواند آن‌ها را ترغیب کند تا بهترین راه برای جلب توجه ما را متوجه شوند و آن را ادامه دهند.
بیشتر بخوانید: ۲۰ راه کار عملی برای تشویق کودکان به خوش رفتاری
مهارت‌های جدید را به فرزندمان بیاموزیم
بچه‌گانه صحبت کردن می‌تواند بیان‌گر این امر باشد که کودک ما برای یادگیری مهارت‌های جدید به کمک نیاز دارد. به عنوان مثال، اگر فرزندمان در تلاش برای معاشرت با کودکان دیگر، از بچه‌گانه صحبت کردن کمک می‌گیرد، آموزش مهارت‌های اجتماعی جدید شاید به او کمک کند.
گاهی اوقات کودکان از بچه‌گانه صحبت کردن برای نشان دادن این موضوع استفاده می‌کنند که نمی‌توانند کار سختی را انجام دهند. برای مثال، یک کودک ۶ ساله ممکن است در مهمانی خانوادگی با لحنی بچه‌گانه بگوید: «من غذا می‌خوام»، چرا که نمی‌تواند به تنهایی برای خود غذا بکشد.
در چنین شرایطی، به کودک خود راه بهتری برای مدیریت موقعیت آموزش دهیم و بگوییم: «به نظرم مطمئن نیستی کدوم غذا رو انتخاب کنی، با چه عبارتی می‌تونی بگویی که احتیاج به کمک داری؟» سپس، راهبردهایی که برای برآورده کردن نیازهایش عنوان می‌کند را به کار ببریم.
