اگر استرس درس و مشق دارد چگونه کمک حال فرزند خود در درس خواندن باشید
هرکدام از وسایل مورد نیاز مدرسه، رنگ و بوی امید و انگیزه می‌دهد. کلاسورهایی که بر اساس موضوع دسته‌بندی شده‌اند، مدادهای نوک‌تیز و دفترچه‌های رنگ و وارنگ! اما بسیاری از والدین معتقدند بین ذوق کودک برای وسایل رنگارنگ و نو و فروپاشی او حتی قبل از شروع به انجام تکالیف، فاصله‌ای کوتاه است.
مطالب مرتبط:
امید خودتان را از دست ندهید و خوشبین باشید! ما توصیه‌هایی کاربردی برای جلوگیری از اشک و آه و ولو شدن کودکانتان داریم.
صرف نظر از سن کودک یا چالش‌های او، والدین می‌توانند برای شروع موفقیت‌آمیز سال تحصیلی، کودک را به سمت روتینی منظم برای انجام تکالیف درسی سوق دهند. در وهله اول، دانش‌آموزان باید نحوه ایجاد فضایی شخصی برای درس خواندن و تهیه وسایل مورد نیاز خود را یاد بگیرند. آنها باید محیط را منظم کرده و وسایل مورد نیاز روزانه را آماده کنند. کمد و کشوها نیز برای دسته‌بندی کاغذها آماده و برای دسترسی احتمالی به دیگر تکالیف و کتاب و دفترها آماده باشد. دوم مورد ضروری، آماده کردن چک لیستی از کارها در شب قبل برای اولویت‌بندی و برنامه‌ریزی کارهای پیش‌رو است.
اما بسیاری از دانش‌آموزان در انجام تکالیف خود با مشکل مواجه هستند. استرس آنها با ۳ چالش اصلی تشدید می‌شود: به تعویق انداختن کارها، احساس استیصال در انجام کارها و تلاش برای حفظ و یادآوری اطلاعات مهم. ایده‌آل‌ترین حالت این است که والدین در سال‌های اولیه مدرسه به کودک خود کمک کرده تا عادت‌های موثری برای انجام تکالیف درسی کسب کنند و در نتیجه با افزایش سن بچه‌ها دیگر نیازی به راهنمایی مکرر نخواهد بود. والدینی که در ساعات اولیه انجام تکالیف فرزندانشان در خانه نیستند، می‌توانند برخی از این ایده‌ها را در آخر هفته امتحان کنند و بهترین شیوه را از دل آن بیرون کشیده و بنا بر شرایط موجود شخصی‌سازی کنند.
بیشتر بخوانید: راه‌کارهایی برای افزایش تحمل والدین درگیر با آموزش در خانه
زمانی که کارها را به تعویق می‌اندازند
عوامل احتمالی حواس‌پرتی را کاهش دهید
بسیاری از دانش‌آموزان پس از خواندن هر جمله از کتاب، صفحه اینستاگرام خود را چک می‌کنند. ایده‌آل این است که موبایل آنها در هنگام انجام تکالیف در نزدیکیشان نبوده یا حداقل در حالت غیرفعال یا بی‌صدا باشد. می‌دانیم که نتیجه این کار، بدخلقی نوجوان شما خواهد بود اما این نبردی است که ارزش جنگیدن را دارد. فضایی در خانه ایجاد کنید تا زمانی که از تلفن‌ها و لپ‌تاپ‌ها استفاده نمی‌کنید، در آن‌جا قرار بگیرند. این محدودیت را با گذاشتن لپ‌تاپ و موبایل خود در محل تعیین شده – وقتی در حال انجام کاری هستید – برای فرزند خود الگو کنید.
به خاطر بسپارید، ثبات رمز موفقیت است
کودکان در یک رویکرد راحت، قابل اتکا و چهارچوب‌دار برای انجام تکالیفشان، رشد و بالندگی خواهند داشت. بنابراین آنها، هر روز بعد از ظهر، باید مراحل یکسانی را با ترتیبی ثابت انجام دهند.
زمانی که از حجم زیاد تکالیف دچار استیصال شده‌اند
از پیش برنامه‌ریزی کنید
در فرایند برنامه‌ریزی برای فرزندانتان الگو باشید تا آنها مشاهده و درک کنند که شما چگونه برای مجموعه‌ای از وظایف برنامه‌ریزی می‌کنید. سعی کنید فرزندانتان را در فرایند طرح‌ریزی وظایف روزمره، آماده شدن برای یک سفر و یا تکمیل یک پروژه کاری، شریک کنید. روزی در هفته – مثلا جمعه – را تعیین کنید و برای هفته پیش رو برنامه‌ریزی کنید.
دانش‌آموزان باید تکالیف اصلی خود را به بخش‌های قابل مدیریت تقسیم کرده و سپس برای اتمام آن تا تاریخ مقرر، برنامه‌ریزی کنند. توصیه می‌شود هر آنچه را که برای تکمیل هر بخش باید انجام دهند، در تقویم ثبت کنند.
مطالب آموزشی:
در کلاس‌های ابتدایی، برنامه ریزی و مدیریت تکالیف می‌تواند به معنای خواندن یک کتاب تا روز سه شنبه برای نوشتن خلاصه کتاب در روز چهارشنبه باشد. در دوران راهنمایی، این موضوع می‌تواند به اتمام رساندن تحقیق درباره مبحثی علمی و اختصاص دادن زمانی کافی برای ساختن پوستری بر مبنای آن جهت نمایش در نمایشگاه علمی مدرسه باشد. بچه‌ها هر چه در برنامه‌ریزی کردن تمرین بیشتری داشته باشند، زودتر به خودکفایی می‌رسند.
از تخمین‌های زمانی استفاده کنید
دانش‌آموزان باید تخمین بزنند که انجام هر تکلیف چقدر طول می‌کشد و بر اساس آن برنامه‌ریزی کنند. حتی اگر اشتباه تخمین زده باشند، فرآیند فکر کردن به زمان‌بندی این امکان را به آنها می‌دهد که هنگام انجام چندین کار، بهترین روش رسیدگی به همه امور را درونی‌سازی کنند. این کار به آنها مقیاسی برای اندازه‌گیری زمان انجام تکالیف در آینده می‌دهد و از ترسناکی روزهای آتی و تکالیف باقی‌مانده می‌کاهد!
از سخت‌ترین تکلیف شروع کنید
غریزه اکثر بچه‌ها بدین صورت است که ابتدا کارهای سرگرم کننده یا آسان را انجام می‌دهند، اما در حقیقت بهتر است که از سخت‌ترین کار شروع کنند. در غیر این صورت زمانی که انرژی آنها تمام شده است، به جای انجام کار مفید، شروع به خط‌خطی کردن یا نقاشی کشیدن اطراف کاغذ می‌کنند. با تشویق کودکتان به انجام چالش‌برانگیزترین تکلیف در ابتدا، به او کمک کنید تا توجه و انرژی خود را به تکالیف وقت‌گیر اختصاص دهد. او سپس به راحتی می‌تواند به سراغ کارهای آسان برود.
زمانی که برای حفظ درس تلاش می‌کنند
از رویکرد تصاعدی استفاده کنید
اطلاعات را می‌بایست در مراحل متعددی که هر یک روی دیگری ساخته می‌شوند، به خاطر سپرد. وقتی دانش‌آموزان با حجم وسیعی از مطالب مواجه می‌شوند، یادآوری آن طاقت‌فرسا و دشوار می‌شود. به فرزند خود پیشنهاد دهید که مطالب را بر اساس تعداد مباحث و تعداد روزهایی که باید برای آزمون مطالعه کند، به مجموعه‌ای از قسمت‌های مجزا تقسیم کند.
برای مثال، او می‌تواند مطالب امتحان تاریخ را به ۳ بخش تقسیم کند. روز اول بخش ۱ را بخواند و روز دوم بخش ۲ را. روز سوم، قبل از مطالعه بخش ۳، بخش یک و دو را دوباره مرور کند. به این ترتیب، زمانی که کودک به بخش آخر می‌رسد، آنچه قبلا آموخته را فراموش نکرده است. این رویکرد تصاعدی، حفظ محتوا را از طریق مرور و تکرار تقویت می‌کند.
کلمات کلیدی را شناسایی و خلاصه‌نویسی کنید
به خاطرسپاری یک متن طولانی برای دانش آموزان دشوار است. در عوض، آنها باید متن یا پاراگراف را به مجموعه‌ای از نکات تقسیم کرده، کلمات کلیدی آن را مشخص کنند و سپس علامت یا کدی را برای حفظ کردن آن اطلاعات برای خود بسازند. گاهی اوقات احمقانه ترین علامت‌ها به بهترین نحو به خاطر سپرده می‌شوند. برای مثال می‌توانند با حرف اول هر کلمه‌ی کلیدی یک کلمه برای خود بسازند تا هیچوقت آن را فراموش نکنند.
از داستان‌سرایی و وسایل بصری کمک بگیرید
برخی از دانش‌آموزان می‌توانند با ایجاد جداول یا دیگر تصاویر گرافیکی، اطلاعات را به بهترین شکل ترکیب کنند. به عنوان مثال، دانش‌آموزان به جای اینکه غرق در نوشتن چندین پاراگراف حاوی اطلاعات مهم در مورد نحوه عملکرد یک سلول شوند، می‌توانند همان داده‌ها را به شکل ساده و با جدول ارائه دهند. جداول، منابعِ متعدد (مثلا بخش‌هایی از یک سلول) را بر اساس مجموعه‌ای از معیارها (شکل، عملکرد، مکان) خلاصه و ساز‌ماندهی کرده و یک تصویر طبقه‌بندی شده ایجاد می‌کنند که به خاطر سپردن آن آسان‌تر است.
برخی دیگر از دانش‌آموزان روایت‌هایی را ترجیح می‌دهند که مطالب را به زمینه اصلی موضوع مرتبط می‌کند. مثلا به جای تلاش برای حفظ کردن نام مخترعان مختلف، آنها را اینطور می‌توانند به خاطر بسپارند که هر اختراع چگونه بر دستاورد مخترع دیگر ساخته شده است. دانش‌آموزان اغلب زمانی پیشرفت می‌کنند که از هر دو رویکرد به طور همزمان استفاده کنند.
جزوه‌های مفید برای درس خواندن تهیه کنید
شاید این روش قدیمی به نظر برسد، اما دست‌نویس کردن مطالب در به خاطر سپردن آن بسیار موثرتر از تایپ کردن است. اگر دست‌نویس کردن، زمانگیر و طاقت‌فرسا است، باز بهتر است آن را تایپ کنند تا این که جزوه حاضر و آماده را از همکلاسی خود قرض بگیرند. فرایند ایجاد جزوه‌ای برای مطالعه، قدمی مهم در درونی‌سازی محتوای آن است. درس خواندن فعالانه و همچنین آزمون‌های شفاهی می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کنند تا دانش خود را محک زده و متوجه شوند در چه مباحثی نیاز به مرور دارند. مهم‌ترین نکته این است که دانش‌آموزان به جای تکیه بر جزوه‌ها یا مطالبی که از قبل موجود هستند، خودشان مطالب آموزشی را گردآوری و تهیه کنند.
چقدر مطالعه کافی است؟
برخی از بچه‌ها گمان می‌کنند که هیچوقت به طور کامل درس را از بر نمی‌شوند، حتی اگر ساعت‌ها آن را مرور کرده باشند. برخی دیگر اندکی لای کتاب را باز کرده و اعلام می‌کنند آن را تمام کرده‌اند.
از تست‌های تمرینی استفاده کنید
بهترین راه برای دانستن اینکه زمان مطالعه به پایان رسیده، آن است که کودک بتواند وظیفه‌ای که در آزمون مدرسه باید ایفا کند را در خانه انجام دهد. در ابتدا، کودکان می‌توانند مطالب را به صورت شفاهی مرور کنند. اگر مطلبی را جا انداختند، آن را نوشته تا به حفظ کردنش کمک کنند. سپس، یکی از آزمون‌های کتاب درسی یا یک آزمون آزمایشی از یادداشت‌های کلاس، تکالیف و جزوه‌ها از سر بگذرانند. هنگامی که دانش‌آموز تسلط شفاهی و کتبی خود بر اطلاعات را نشان داد، مطالعه آن درس به پایان رسیده است.
در مورد این عادات با فرزند خود صحبت کنید تا روز اول شروع سال تحصیلی، در کنار تمام لوازم تحریر نو و جذاب، برنامه‌ریزی از قبل آماده شده نیز وجود داشته باشد.
بیشتر بخوانید: چگونه به فرزند خود در انجام تکالیف مدرسه کمک کنم؟
