بیوگرافی انیشتین

هر آنچه که باید درباره انیشتین بدانید

انیشتین را تقریبا همه می‌شناسند؛ آلبرت انیشتین ریاضیدان و فیزیکدان آلمانی بود که نظریه‌های نسبیت خاص و عام را ارائه کرد. او در سال ۱۹۲۱ جایزه نوبل فیزیک را برای توضیح اثر فوتوالکتریک دریافت نمود. او یکی از خارق العاده‌ترین دانشمندان دنیا است که با نظریه معروف نسبیت خود، تحول شگرفی در درک و دید افراد نسبت به زمان و مکان ایجاد کرد. در مطلب امروز با بیوگرافی کامل انیشتین آشنا خواهید شد.

دوران کودکی و تحصیل

آلبرت انیشتین در ۱۴ مارس ۱۸۷۹ میلادی در شهر اولم آلمان به دنیا آمد و یک سال بعد به همراه خانواده به شهر مونیخ نقل مکان کرد. جالب است بدانید که انیشتین از کودکی یک نابغه نبود. در واقع او تا حدود ۵ سالگی نمی‌توانست به خوبی صحبت کند و والدین او به خاطر این مسئله بسیار نگران بودند. اما برخلاف انتظار آن‌ها، آلبرت انیشتین به یک دانش‌آموز موفق تبدیل شد. استعداد انیشتین در جبر و ریاضیات در حدود ۱۲ سالگی آشکار شد. انیشتین سه سال اول تحصیل را در یک مدرسه ابتدایی کاتولیک سپری کرد و در ۸ سالگی به مدرسه Luitpold-Gymnasium رفت و تحصیلات ابتدایی پیشرفته و متوسطه را در این مدرسه به اتمام رساند. در ۱۵ سالگی انیشتین، پدر او در تجارت ورشکست شد و خانواده او به ایتالیا مهاجرت کردند و انیشتین نیز مدتی بعد به آن‌ها ملحق شد. انیشتین به تشویق پدرش در آزمون دانشکده پلی تکنیک سوئیس شرکت کرد اما موفق نشد نمره کافی را کسب کند اما از سال ۱۸۹۵ تا ۱۸۹۶ با تحصیل در مدرسه ممتاز Alte Kanti Aarau سوئیس موفق شد دیپلم متوسطه را با نمرات بالا در دروس فیزیک و شیمی دریافت کند و بدون آزمون وارد دانشکده پلی تکنیک شود.

اداره ثبت اختراع

انیشتین پس از فارغ التحصیلی در سال ۱۹۰۰ و عدم موفقیت در پیدا کردن شغل دانشگاهی در اداره ثبت اختراع سوئیس به عنوان دستیار بررسی درجه سه مشغول به کار شد. وظیفه او در این اداره، بررسی درخواست‌های ثبت اختراع در زمینه‌های مختلف بود و همین مسئله تأثیر زیادی بر ایده‌ها و نظریه‌های علمی او در سال‌های بعد گذاشت. او در سال ۱۹۰۲ به همراه چند تن از دوستانش، گروه کوچکی به نام «آکادمی المپیا» تشکیل دادند. آن‌ها در این گروه درباره مسائل علمی و فلسفی با هم بحث می‌کردند و آثار هنری و علمی برجسته را مطالعه می‌نمودند.

نخستین مقالات علمی انیشتین

اولین مقاله انیشتین در سال ۱۹۰۰ تحت عنوان «نتیجه گیری‌هایی از اثر موئینگی» در سالنامه فیزیک منتشر شد. او در سال ۱۹۰۵ رساله خود با عنوان «تعیین جدید ابعاد مولکولی» را تکمیل کرد و مدرک دکترای خود را از دانشگاه زوریخ دریافت نمود. همچنین در همین سال (۱۹۰۵) و در حالیکه فقط ۲۶ سال داشت، ۴ مقاله فوق العاده در زمینه‌های اثر فوتوالکتریک، حرکت براونی، نسبیت خاص و هم‌ارزی جرم و انرژی منتشر کرد.

سمت دانشگاهی انیشتین

او در سال ۱۹۰۸ به عنوان مدرس در دانشگاه برن مشغول به کار شد و در سال ۱۹۰۹ موفق به کسب یک کرسی در فیزیک نظری با مرتبه علمی استادیار گردید. انیشتین در سال ۱۹۱۱ توانست مرتبه علمی استاد تمام را در دانشگاه کارل پراگ و همچنین تابعیت اتریش را دریافت کند. او از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۴ استاد فیزیک نظری در مؤسسه فناوری فدرال زوریخ بود و در سال ۱۹۱۳ به عضویت فرهنگستان علوم پروس در برلین درآمد. انیشتین در سال ۱۹۱۶ به ریاست انجمن فیزیک آلمان انتخاب شد. سایر افتخارات او عبارتند از عضویت انجمن سلطنتی فرهنگستان علوم و هنر هلند در سال ۱۹۲۰، کسب جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۲۲ و دریافت مدال کاپلی از طرف انجمن سلطنتی در سال ۱۹۲۱.

سال‌های ۱۹۲۲ – ۱۹۲۱: سفرهای خارجی

انیشتین برای اولین بار در سال ۱۹۲۱ به نیویورک سفر کرد. او در طی اقامت سه هفته‌ای خود در آمریکا در دانشگاه‌هایی نظیر کلمبیا، پرینستون و واشینگتن به سخنرانی پرداخت. سپس در بازگشت به اروپا به لندن رفت و در دانشگاه کینگز لندن سخنرانی نمود. انیشتین در سال ۱۹۲۲ به عنوان بخشی از یک تور شش ماهه به قاره آسیا و از جمله فلسطین، سنگاپور، سریلانکا و ژاپن سفر کرد. همچنین او در سال ۱۹۲۳ به مدت دو هفته به اسپانیا رفت و به عضویت فرهنگستان علوم اسپانیا درآمد.

سال‌های ۱۹۳۱ – ۱۹۳۰: سفر به آمریکا

در سال ۱۹۳۰ انیشتین برای بار دوم به آمریکا سفر کرد. در ابتدا قرار بود او فقط به مدت ۲ ماه در آنجا بماند و تحقیقاتی در موسسه فناوری کالیفرنیا انجام دهد. انیشتین به شدت از جنگ متنفر بود و به همین خاطر در طی اقامتش در آمریکا با دو نفر از صلح طلبان معروف یعنی آپتون سینکلر و چارلی چاپلین، رابطه دوستانه برقرار کرد. چارلی چاپلین، انیشتین و همسرش را به خانه خود دعوت کرد و چند روز بعد آن‌ها به عنوان مهمان ویژه به اکران یکی از فیلم‌های چارلی چاپلین دعوت شدند.

سال ۱۹۳۳: مهاجرت به آمریکا

در سال ۱۹۳۳ نازی‌ها در آلمان به قدرت رسیدند. زمانی که انیشتین در آمریکا از این مسئله آگاه شد، سومین دوره دو ماهه از فرصت مطالعاتی خود در موسسه فناوری کالیفرنیا را سپری می‌نمود. در ماه مارس، انیشتین و همسرش به اروپا بازگشتند اما نتوانستند به برلین بروند زیرا آدولف هیتلر رسما به عنوان صدر اعظم آلمان انتخاب شده بود و یک رژیم دیکتاتور، کنترل آلمان را به دست گرفته بود. آن‌ها در ۲۸ مارس به کنسولگری آلمان در بلژیک رفتند و ملیت آلمانی خود را باطل کردند. او مدتی در بلژیک اقامت داشت و پیشنهاداتی از چندین دانشگاه اروپایی دریافت کرد اما در نهایت در اکتبر ۱۹۳۳ یک پیشنهاد کاری در موسسه مطالعات پیشرفته را پذیرفت و به آمریکا بازگشت؛ این کار او در واقع یک نوع پناهندگی علمی برای فرار از دولت آلمان نازی بود.

جنگ جهانی دوم و پروژه منهتن

در سال ۱۹۳۹ و به دنبال مهاجرت گروهی از فیزیکدانان مجارستانی به آمریکا، نگرانی‌هایی در مورد احتمال ساخت بمب اتمی توسط نازی‌ها مطرح گردید. دولت آمریکا به هشدار این دانشمندان توجهی نکرد. انیشتین و لئو زیلارد که یکی از این دانشمندان پناهنده به آمریکا بود، به همراه گروه دیگری از آن‌ها نسبت به احتمال بالای موفقیت دانشمندان آلمانی در ساخت بمب اتمی به سران ایالات متحده هشدار دادند. چند ماه پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، انیشتین در نامه‌ای به رئیس جمهور وقت از او خواست که تحقیقات مورد نیاز برای ساخت سلاح‌های هسته‌ای را آغاز کند. اما او در سال‌های پایانی عمرش از نوشتن این نامه ابراز پشیمانی کرد زیرا به شدت صلح طلب بود و معتقد بود که این نامه در نقش یک محرک کلیدی برای آغاز پژوهش و ساخت سلاح هسته‌ای در آمریکا عمل نموده است.

شهروندی آمریکا

انیشتین در سال ۱۹۴۰، شهروندی آمریکا را دریافت کرد. در حالیکه او همواره از فرهنگ شایسته سالاری در آمریکا تقدیر می‌کرد اما در عین حال به محکوم کردن نژاد پرستی آمریکایی‌ها می‌پرداخت. او معتقد بود که باید جلوی این دید نژاد پرستانه گرفته شود تا نسل‌های بعدی نیز به آن دچار نشوند.

زندگی شخصی

انیشتین از کودکی به موسیقی علاقه‌مند بود و از ۵ سالگی می‌توانست موسیقی بنوازد. او در آخرین نوشته‌های خود می‌گوید که اگر فیزیکدان نمی‌شدم، احتمالا موسیقی را دنبال می‌کردم.

او در تأسیس دانشگاه عبری اورشلیم، سهم بسزایی داشت و برای نهضت‌های صهیونیستی کمک‌های مالی جمع‌آوری می‌کرد. انیشتین از طریق نامه با مهاتما گاندی در ارتباط بود و به شدت تحت تأثیر او قرار داشت.

انیشتین در سال ۱۹۱۸ یکی از پایه گذاران حزب دموکرات آلمان بود اما بعدها به سوسیالیسم و نقد سرمایه داری گرایش پیدا کرد.

تأثیرات انیشتین بر علم

انیشتین بیش از ۱۰۰ مقاله علمی و ۱۵۰ مقاله غیر علمی منتشر کرده است. او نظریه‌های علمی متعددی را ارائه داده است که معروف‌ترین آن‌ها عبارتند از نظریه نسبیت عام، نظریه نسبیت خاص، اصل هم ارزی، کرم چاله‌ها، نظریه میدان یکپارچه و … ضریب هوشی انیشتین بسیار بالا بود (حدود ۱۶۰) و او تا آخرین سال‌های عمرش همچنان روی تئوری‌های خود کار می‌کرد.

حرف آخر

از آلبرت اینشتین اغلب به عنوان یکی از تأثیرگذارترین دانشمندان قرن بیستم یاد می‌شود. او علاوه بر فیزیک در زمینه ستاره‌شناسی نیز فعالیت داشت و از مخالفان سرسخت جنگ بود. این نابغه فیزیک در ۱۸ آوریل ۱۹۵۵ میلادی بر اثر آنوریسم درگذشت.