بعد از مدت‌ها تعطیلی به دلیل همه‌گیری کرونا، مدارس در حال بازگشایی هستند و به نظر می‌رسد کم‌کم شاهد حضور دانش‌آموزان سر کلاس‌های درس خواهیم بود. در این میان شما به عنوان معلمی که برای ماه‌های طولانی، بار سنگین آموزش را از راه دور بر عهده داشتید می‌بایست با اولویت بندی مسایل، پیش از هر چیز متعهد به مراقبت از سلامت روان و تندرستی خود شوید. این مراقبت به شما کمک می‌کند تا انرژی مثبت بیشتری برای خود، دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان داشته باشید.
در این مقاله به مرور ۱۰ نکته درباره چگونگی عمل به این تعهد خواهیم پرداخت:
زمانی را برای استراحت شخص خود در نظر بگیرید
به این فکر کنید که چه کاری به بهبود خلق و خوی شما کمک کرده و شما را از استرس دور می‌کند. این کارها ممکن است بازی با فرزندانتان، پیاده روی، معاشرت با دوستان، مراقبت از گیاهان خانه، خواندن کتاب یا پختن یک دستور غذای جدید باشد. برای استراحت خود فضایی در نظر بگیرید. این گونه فعالیت‌ها به همان اندازه که ساعات کاری شما مهم است، اهمیت دارند چرا که ذخیره انرژی شما را بالا برده و روح سرزندگی را در شما می‌دمد.
از پیش برنامه ریزی کنید
با بازگشایی مدارس، ممکن است میلیون‌ها فکر در مورد چگونگی ارتباط با دانش‌آموزان و کمک به آن‌ها برای وفق گرفتن با شرایط کلاس، در ذهن شما شکل بگیرد. در اوایل شروع کار، با استفاده از یک دفترچه یادداشت، تمام وظایف و فعالیت‌های خود در طول روز یا هفته آتی را فهرست کنید. اهداف کوچک تعیین کرده و زمان‌های مناسبی را برای استراحت اختصاص دهید. این کار به شما کمک می کند تا زمان خود را بهتر تقسیم کرده و استرس ناشی از انجام کارهای زیاد پیش‌بینی نشده را کاهش دهید.
حد و مرز تعیین کنید
در دوران همه گیری کووید ۱۹ سطح استرس بسیاری از معلم‌ها به دلیل روش‌های جدید تدریس، نگرانی از سلامت شخصی و مسائل خانوادگی افزایش یافت. شما چه به صورت آنلاین تدریس کنید چه در کلاس درس، در طول روز به طور مستمر درگیر رسیدگی به نیازهای دانش آموزان هستید. پس حتما حد و مرزی را تعیین کنید که در آن برای خودتان، همراهی با خانواده یا انجام هر کاری که دوست دارید، وقت داشته باشید. یکی از راه‌های آسان برای ایجاد این مرز، توجه به احساسات خود در طول فعالیت‌های روزانه و توجه به نشانه‌هایی است که به شما این پیغام را می‌رساند که یک جای کار میلنگد!
ساعاتی را صرفا برای درس و مدرسه، اختصاص دهید و در عین حال زمان‌های دیگری داشته باشید که اصلا مشغول مسایل تدریس نباشید. می‌توانید ساعات خود را جوری برنامه‌ریزی کنید تا زمانی اختصاصی برای حمایت از دانش‌آموزان – فراتر از زمان کلاس – داشته باشید. البته اطمینان پیدا کنید که دانش‌آموزان و والدین آن‌ها زمان مناسب برای تماس با شما را می‌دانند.
یک وقفه زمانی بدون تکنولوژی قبل از خواب ایجاد کنید و به آن پایبند باشید. این بازه‌ای است که شما می‌دانید هیچ تماس، ایمیل یا پیامی را قرار نیست پاسخ داده یا بررسی کنید. می‌توانید برای کمک به یادآوری قوانینی که تعیین کرده‌اید، زنگ هشدار بگذارید. اگر احساس می‌کنید که دیگران به این مرزها احترام نمی‌گذارند، به راه‌هایی فکر کنید که بتوانید با ملایمت و احترام با آن‌ها گفتگو کرده و درباره اهمیت حفاظت از سلامت روان و چهارچوب‌های شما در این‌باره صحبت کنید.
واکسن بزنید
تمام دوزهای پیش‌بینی شده واکسن خود را بزنید. واکسینه شدن از شما در برابر عفونت‌های شدید کرونا، بستری شدن در بیمارستان و مرگ محافظت می‌کند و می‌تواند نگرانی‌های ایمنی بازگشت به مدرسه را کاهش دهد. واکسن همچنین از خانواده شما، دانش‌آموزان و خانواده‌های آن‌ها محافظت می‌کند. دقت داشته باشید که پس از واکسیناسیون همچنان باید اقدامات احتیاطی را ادامه دهید، اما احساس امنیت، حتما باعث می‌شود که احوال بهتری داشته باشید!
توقعات و انتظارات خود را اصلاح کنید
سعی کنید همه چیز را در یک چشم انداز ببینید و بدانید که در شرایط فعلی، همه افراد درگیر سازگاری و وفق دادن خود با شرایط هستند. شما فقط می‌توانید شرایط و مواردی خاص و محدود را در طول این دوره گذار به کلاس‌های حضوری، کنترل کنید. خودتان را تحت فشار قرار ندهید تا همان تجربیات دوران کلاس‌های قبل از قرنطینه و کرونا را تکرار کنید. شما یک حرفه‌ای هستید پس تمام تلاش خود را به کار گیرید تا با تغییرات وفق یابید. با گذشت زمان کم‌کم همه اعضای نظام آموزش با هم سازگار می‌شوند.
مهارت های جدید کسب کنید و قدردان آن‌هایی باشید که در حال حاضر دارید
خیلی از معلمان در سراسر جهان به دلیل عدم بهره از مهارت‌های دیجیتال، آمادگی لازم برای تداوم آموزش و پیگیری امور به شیوه جدید را نداشتند. کسب مهارت‌های جدید و تسلط بر آن‌ها، یاور شما در این سفر حرفه‌ای است و اعتماد به نفس و راحتی بیشتری را در کار ایجاد می‌کند. می‌توانید با ثبت‌نام در دوره‌های آنلاین، کارگاه‌های مجازی، وبینارها یا تماشای ویدیوهای گوناگون، مهارت‌های دیجیتالی خود را افزایش داده و با روش‌های تدریس جایگزین سازگار شوید. به یاد داشته باشید که قدردان مهارت‌های کنونی خود باشید، آن‌ها می‌توانند به شما کمک کنند تا بیشتر یاد بگیرید!
با خودتان مهربان باشید
اگر احساس ناراحتی و استیصال می‌کنید، احساسات خود را با معلم، دوست یا یکی از اعضای خانواده در میان بگذارید. همچنین، مکالمه با سرپرست یا مدیر ارشد مدرسه نیز می‌تواند کمکی باشد تا شما را بهتر درک و حمایت کنند. به یاد داشته باشید، یک رابطه سالم تاثیر مثبتی بر کودکانی که آموزش می‌دهید خواهد داشت.
بدن خود را حرکت دهید و فعالیت داشته باشید
ثابت شده است که فعالیت بدنی، یک مبارز قدرتمند برای کنترل استرس و اضطراب است. با ورزش منظم، می‌توانید در طول روز احساس انرژی بیشتر، خواب بهتر در شب، حافظه تیزتر و احساس آرامش و نگاه مثبت‌تری نسبت به خودتان داشته باشید. حتی یک پیاده‌روی کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای خلق و خوی ما را تقویت می‌کند و می‌تواند حس خوبی به ما بدهد. اگر نمی‌توانید هر روز به باشگاه بروید، با بچه‌هایتان بازی کنید یا پس از اتمام کارهای روزانه با یک موسیقی شاد مقداری تحرک داشته باشید!
از نظر اجتماعی فعال باشید
برای محدود کردن شیوع ویروس، می‌توانید خود را از نظر فیزیکی دور نگه دارید اما مهم است که از نظر عاطفی و اجتماعی با دوستان، خانواده و همکاران خود در ارتباط باشید. مناسبت‌های شاد را از طریق تماس‌های ویدیویی جشن بگیرید، در گروه‌های کاری مجازی شرکت کنید یا به باشگاه‌های کتاب آنلاین بپیوندید. هنگام ملاقات حضوری با دیگران، فضای باز را در اولویت قرار داده و از ماسک استفاده کنید.
گزینه حمایت گرفتن از متخصصان سلامت روان را در نظر داشته باشید
مراقب سلامت روانی خود باشید و اگر علائم افسردگی، اضطراب و فرسودگی شغلی دارید به دنبال دریافت کمک حرفه‌ای از متخصصان سلامت روان باشید. توجه داشته باشید که احساس خستگی و ناراحتی با افسرده بودن یکسان نیست.
از علایم مهم افسردگی، اضطراب، فرسودگی شغلی و سایر اختلالات مهم در حوزه سلامت روان که نیازمند توجه متخصصان سلامت روان هستند می‌توان به این موارد اشاره کرد: خستگی و مشکلات خواب، ضربان قلب و تنفس سریع، احساس خطر، تغییر در اشتها و کاهش وزن، ناامیدی، سردردهای مداوم، درد و مشکلات گوارشی که بهتر نمی‌شوند.
اگر این علائم درمان نشوند، می‌توانند باعث جلوگیری از داشتن یک زندگی شاد و فعال شوند. شناخت این نشانه‌ها و جستجوی حمایت پزشکی یا روانشناختی اولین قدم برای رسیدن به احساس بهتر و حتی پیشگیری از سایر شرایط پزشکی جدی است.
