وقتی صحبت از غذا خوردن و ترجیحات غذایی به میان میآید، کودکان را میتوان در یک طیف گسترده دستهبندی کرد. برخی از بچهها ممکن است هر غذای جدیدی که میبینند را امتحان کنند، در حالی که برخی دیگر تردید بیشتری در امتحان خوراکیهای جدید دارند. گروهی دیگر هم، جایی در وسطهای این طیف قرار میگیرند.
مهم نیست که ترجیحات و عادتهای غذایی کودک شما چیست، همیشه زمان مناسبی است که دید مثبت در مورد غذا و تجربیات خوردن را پروردش دهید. بچهها برای تقویت مهارت گوش سپردن به بدنشان و درک خوارکیهایی که در آنها حس بهتری ایجاد میکند، نیاز به حمایت شما دارند.
مطالب مرتبط:
۱- با کودکتان به خرید موادغذایی بروید
بردن کودکان به فروشگاه میتواند هیجان آنها را درمورد وعدههای غذایی و میانوعدههایی که میخورند، بیشتر کند، زیرا خودشان هم در تهیه آن سهیم هستند. هر زمانی که امکانش فراهم است، بچهها را در برنامهریزی و آمادهسازی وعدههای غذایی مشارکت دهید.
میتوانید با چیدن رنگهای مختلفی از میوهها و سبزیجات (کلم بروکلی سبز، فلفل دلمهای زرد و قرمز و هویج نارنجی) یک بازی درست کنید. سپس درمورد غذاهایی که میتوان در هفتهی آینده با استفاده از محصولات رنگینکمانی خود درست کرد، صحبت کنید. از بچهها بخواهید دستور غذاهایی که میخواهند در خرید مواد اولیه یا درست کردن آن مشارکت داشته باشند را انتخاب کنند. این ایده میتواند یک راه عالی برای تشویق آنان به آشپزی، خوردن غذای کافی و دریافت همه ویتامینها و مواد مورد نیاز برای رشد کودکان باشد.

۲- اجازه دهید فرزندانتان در آشپزی به شما کمک کنند
بچهها در هر سنی میتوانند در آشپزخانه کمک کنند. ممکن است کودک مهدکودکی شما نتواند سبزی خرد کند، اما مطمئنا میتواند برای سالاد، کاهو را با دست تقسیم کند یا نان را در یک سبد قرار دهد. یک کودک ۹ تا ۱۰ ساله میتواند سس را هم بزند یا موادغذایی را اندازهگیری کند.
وقتی کودک خردسال شما به نوجوانی تبدیل شد که میتواند به طرز ماهرانهای یک شام خوشمزه برای کل خانواده درست کند، خوشحال میشوید که عادت آشپزی را از سالها قبل در او تشویق کردهاید.
۳- روی مقدار غذایی که کودکان میخورند، تمرکز نکنید
کودک شما ممکن است یک روز، تمام چیزهایی که در بشقابش دارد را بخورد، اما ممکن است روز بعد فقط دو عدد نخود را از بشقاب بردارد و اعلام کند غذایش را خورده است. این رفتار برای همهی ما کاملا طبیعی است، از یک کودک در حال رشد گرفته تا یک فرد بزرگسال. اشتهای ما روز به روز تغییر میکند. این موضوع، بهویژه در زمانی که کودکان دورههای رشد سریعتر یا کندتری را پشت سر میگذارند، بیشتر صادق است.
بیشتر بخوانید: اختلالات اشتهایی در کودکان و نوجوانان
هرگز درمورد مقدار غذایی که فرزندتان میخورد، چه بیشتر و چه کمتر از چیزی که انتظار داشتید، اظهار نظر نکنید. وظیفهی شما به عنوان والدین، تهیهی غذاست. وظیفهی فرزندتان این است که انتخاب کند چه غذایی و چه مقدار بخورد. اگر متوجه هدر رفتن غذا شدید، فرزندتان را تشویق کنید که با مقدار غذای کمتری شروع کند و دوباره (یا سه باره) برای خودش غذا بکشد تا کمتر اسراف شود.
۴- از رشوه دادن پرهیز کنید
اینکه به فرزندتان بگویید تا زمانی که شام نخورده باشد، از تلویزیون و یا دسر خبری نیست، نه تنها باعث نمیشود او وسوسه شود غذایش را صرف کند، بلکه عامل ایجاد مشکل در رابطه بین کودک و غذا هم خواهد شد. ما میخواهیم فرزندانمان را تشویق کنیم که به بدنشان گوش دهند. رشوه دادن به آنها برای خوردن، این پیام را میدهد که مهم نیست بدن آنها چه احساسی دارد: آنها باید به جای آنچه بدنشان میگوید، به آنچه شما میگویید گوش دهند.
اگر کودک شما نمیخواهد غذا بخورد، چون از غذایی که دارید خوشش نمیآید، به او بگویید این تنها چیزی است که برای شام دارید و یک میانوعده بعد از یک ساعت یا بیشتر برای او آماده میشود. البته بهتر است حداقل یک خوراکی که فرزندتان دوست دارد را در هر وعدهی غذایی بگنجانید، تا او چیزی داشته باشد که با آن احساس امنیت کند. این کار همچنین میتواند او را به امتحان کردن غذاهای دیگر هم تشویق کند.
۵- یک برنامهی میانوعده داشته باشید
میانوعدهها میتوانند راه خوبی برای گنجاندن خوراکیهایی باشند که ممکن است بچهها در وعدههای اصلی غذایی نخورند. میانوعدهها در مواقعی که برنامههای روزانه شلوغ است یا مدت زیادی از غذای اصلی گذشته است، بسیار مفید هستند. درست مانند وعدههای غذایی، بچهها معمولا وقتی در تهیهی میانوعدهها مشارکت دارند، از آنها بیشتر استقبال میکنند. ارائهی دو گزینه برای میانوعده یا اجازهی برنامهریزی برای میانوعدههای طول هفته به کودکان، میتواند کمککننده باشد.
زمانبندی نیز موضوعی است که باید در مورد آن فکر کنیم. زمان ایدهآل برای صرف میانوعدهها، از کودکی به کودک دیگر و از خانوادهای به خانوادهی دیگر متفاوت است. در حالت ایدهآل، بچهها باید میانوعدهها را در زمانی مناسب قبل از وعدهی غذایی بخورند تا در هنگام شام یا ناهار گرسنه باشند، البته نه بیش از حد گرسنه.
بیشتر بخوانید: تغذیه سالم برای نوجوانان، بایدها و راه کارها
۶- از برخی غذاها غول نسازید
اگر به کودک اجازه ندهید در خانه یک آبنبات چوبی بخورد، احتمالا باعث میشوید که فرزندتان هر زمانی که در جایی دیگر مانند مدرسه یا خانهی دوستش، فرصت پیدا میکند، غذای «ممنوع» را یواشکی بخورد. همچنین، این کار به کودک این پیام را میدهد که این غذاهای ممنوع، متفاوت یا خاص هستند.
از صحبت درباره غذاها به عنوان غذای خوب یا بد، سالم یا ناسالم، مفید یا مضر و غیره خودداری کنید. این کار را هم شما، به عنوان والدین و هم فرزندانتان تمرین کنید.

یک راه بهتر برای کنترل خوراکیهای با قند بالا، گنجاندن آن در یک وعدهی غذایی است. در زمان شام، میتوانید اسپاگتی، سالاد و دسر را همزمان در بشقاب کودکتان قرار دهید. این کار، این پیام را میفرستد که همهی این غذاها مهم هستند و غذای شیرین هم برای او داریم.
مطالب آموزشی:
به بچهها اجازه دهید تا غذاهای موجود در بشقابشان را به هر ترتیبی که میخواهند بخورند. بچههایی که در خوردن چیزهای شیرین محدود شدهاند، ممکن است واکنشهای شدیدتری نسبت به این روش داشته باشند، تا زمانی که مطمئن شوند که همیشه شیرینی خواهند داشت.
۷– به یاد داشته باشید که کودکان میبینند و میشنوند
اگر رژیم دارید، صحبت در مورد آن را به حداقل برسانید. همین موضوع درمورد اظهار نظر کردن در مورد بدن خود (یا هر شخص دیگری) هم صدق میکند. همچنین، در مورد مقدار غذایی که خودتان یا شخص دیگری سر میز میخورید هم اظهار نظر نکنید.
وقتی صحبت از انواع غذاها به میان میآید، اگر میخواهید فرزندانتان ماجراجویانهتر غذا بخورند، به آنها نشان دهید که غذاها چه شکلی دارند. اگر غذایی برای شما جدید است، آن را با فرزندانتان کشف کنید. هرچند مشارکت دادن کودکان در خرید و تهیهی یک وعدهی غذایی زمان بیشتری میبرد، اما انجام این کار، میتواند تجربهی غذا را برای همهی افراد درگیر در آن لذتبخشتر کند.
بیشتر بخوانید: ۱۳ استراتژی برای علاقه مند کردن کودکان به خوردن غذاهای جدید