با اوج گیری بازگشت حضوری به مدرسه بعد از تعطیلات، احتمالا نگرانیهای زیادی در مورد آمادهسازی بچهها دارید. البته که سخت و طبیعی است که ندانید از کجا باید شروع کنید! ما مجموعهای از نگرانیهای والدین برای شروع سال جدید را همراه با توصیههایی برای رفع آن برای شما جمعآوری کردیم که در ادامه به آن میپردازیم.
مشکل: استرس و اضطراب
مادری گفته است: «من امروز حجم بالایی از استرس را در کودکانم میبینم. بابت هر موضوعی، چه درسی و چه ورزشی. استرس سر تا پای کودکان ما را پوشانده است. برای من سوال است که واقعا چگونه میتوانیم فرزندانمان را از این استرس برهانیم؟».
مطالب مرتبط:
استرس، برخی از کودکان را آزرده و برخی دیگر را فلج کند. با این حال، بچه های امروزی در واقع بیشترین حجم استرس را دارند. خواه به دلیل امتحانهای سخت، فشار برای دریافت نمرات بالا، یا بارهای سنگین تکالیف باشد، استرس میتواند از دلایل متفاوتی نشات بگیرد. نکته کلیدی اینجاست که کشف کنید فرزندتان چگونه با این اضطراب دست و پنجه نرم میکند تا در مرحله بعد بتوانید به او در غلبه بر این استرس کمک کنید.
در اینجا چند استراتژی وجود دارد:
- به کودک بیاموزید چگونه استرس خود را تنظیم کند. هر بچهای برای مقابله با این مشکل به یک استراتژی نیاز دارد. این رویکرد میتواند تنفس عمیق و آرام، پرتاب توپ به سبد بسکتبال، گوش دادن به یک موسیقی آرامبخش یا حتی پیادهروی باشد. آنچه برای فرزندتان مفید است را پیدا کنید و آن را به یک روال تبدیل کنید.
- حواستان به عوامل استرس زا باشد. کودکانی که شبها به اندازه کافی نمیخوابند، بیشتر مستعد استرس هستند. فرزندتان را تشویق کنید نیم ساعت قبل از رفتن به رختخواب، وسایل الکترونیکی خود را خاموش کند. بهترین مکان برای شارژ این تلفن و تبلتها بیرون از اتاق خواب است تا هنگام تلاش برای به خواب رفتن حواس او پرت نشود. همچنین مراقب نوشیدنیهای انرژی زا باشید. کافئین اضافی میتواند بچهها را تمام شب بیدار نگه دارد.
- توقعات و انتظارات خود را کنترل کنید. والدین با وجود تمام دلسوزیها و تلاشهایشان، میتوانند بیشترین استرس را وارد زندگی کودک کنند. در واقع، بچهها اغلب میگویند بزرگترین عامل اضطراب آنها، پدر و مادرهایشان هستند. سعی کنید انتظارات خود را از فرزندتان کم کنید تا کودک متوجه شود که او را برای آنچه هست دوست دارید و نه نمرههایی که میگیرد.

مشکل: برنامه ریزی
مادری گفته: «من ۲ پسر نوجوان دارم. نمیدانم بین فوتبال و فعالیتهای بعد از مدرسه آنها و درس و مشق مدرسه چگونه میتوانم تعادل برقرار کنم ؟».
مطالب آموزشی:
آموزشی آنلاین علوم تجربی پایه پنجم
برقراری تعادل، کار بسیار سختی است. نکته کلیدی این است که انتظارات واقعبینانه برای فرزندان و خانواده خود تعیین کنید. در اینجا چند راه برای اطمینان از اینکه همه اعضای خانواده با یکدیگر هم نظر شوند را توضیح میدهیم.
- برنامه هفتگی فرزندتان را با هم بررسی کنید. بنشینید و کل هفته را با هم در جدولی ترسیم کنید. برای مدرسه، فعالیتها، تمرینها، تکالیف و خواب زمانبندی کنید. ترسیم اینها به صورت بصری، اعضای خانواده را مطمئن میکند که برای هر کاری، زمان دارند. مطمئن شوید که لحظاتی برای استراحت، وقتگذرانی با دوستان و معاشرت با خانواده وجود داشته باشد. پر کردن بیش از حد وقت کودک با کارهای آموزشی نه تنها کمکی به کودک نمیکند بلکه به ضد خودش بدل میشود.
- محدودیتها و قوانین خانه را تعیین کنید. برخی خانوادهها قانون فقط «یک فعالیت» یا «یک ورزش» را وضع میکنند. برخی دیگر به دنبال راههای دیگری برای کاهش برنامهها هستند. گاهی حذف فقط یک مورد میتواند به ایجاد توازن در برنامههای کودک کمک کند.

- به ازای هر فرد، تصمیمات را جداگانه بگیرید و به آن پایبند باشید. برنامه کودک خود را بر اساس نحوه مدیریت استرس و آنچه او برای رشد نیاز دارد، تنظیم کنید. هر کودکی روحیهای متفاوتی داشته و به این همه فعالیت نیاز ندارد. آنهایی را انتخاب کنید که باعث سازندگی کودک است و به استعداد طبیعی او ارزش میبخشد. البته فعالیتهایی که مورد علاقه کودکتان را نگه دارید. سوال کلیدی که همیشه باید از خود بپرسید این است: «آیا این فعالیت، ارزش پول، تلاش، زمان و انرژی را دارد؟».
بیشتر بخوانید: چگونه به فرزند خود در انجام تکالیف مدرسه کمک کنم؟